การใช้ some และ any

some และ any มีความหมายว่า บ้าง, มีอยู่บ้าง, บางส่วน, จำนวนหนึ่ง มักจะใช้เมื่อผู้พูดไม่สามารถระบุจำนวนที่แน่นอนได้หรือไม่ต้องการระบุจำนวนที่แน่นอน some : เราจะใช้ some ในประโยคบอกเล่า ซึ่งสามารถใช้ได้ทั้งกับนามนับได้และนามนับไม่ได้ เช่น We bought some good presents for our parents last New Year.  เราซื้อของขวัญที่ดีจำนวนหนึ่งให้พ่อแม่ของเราในวันปีใหม่ปีที่ผ่านมา There was some snow last two weeks.  มีหิมะตกอยู่บ้างเมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว There are some butterflies on the roof.   มีผีเสื้อจำนวนหนึ่งอยู่บนหลังคา I have some milk in […]

การใช้ a few, few, a little, little

ทั้ง a few, few, a little, little มีความหมายโดยรวมว่า นิดหน่อย, เล็กน้อย ซึ่งแต่ละคำมีความหมายไม่เหมือนกันซะทีเดียว วิธีการใช้ก็ไม่เหมือนกัน ดังนี้ a few กับ few : ทั้งคู่มีความหมายว่า นิดหน่อย, เล็กน้อย แต่ a few จะมีจำนวนมากกว่า few (a few > few) เราจะใช้ a few กับ few คู่กับนามนับได้ที่เป็นพหูพจน์ (plural countable noun) เสมอ a few / few + plural countable noun a few […]

การใช้ much, many, a lot of, lots of

much, many, a lot of, lots of ทั้งหมดนี้มีความหมายว่าจำนวนมาก/เยอะ/มีปริมาณมาก แต่มีวิธีการใช้ที่ต่างกัน สามารถแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ดังนี้ much และ many : เรามักจะใช้ much และ many ในประโยคที่มีความหมายในเชิงลบหรือประโยคปฏิเสธ และประโยคคำถาม  much = ปริมาณมาก ใช้คู่กับคำนามนับไม่ได้ (uncountable noun) เสมอ much + uncountable noun (นามนับไม่ได้) How much money do you want?    คุณต้องการเงินเท่าไหร่? How much the petrol is in the […]

การใช้ There is, There are

There is / There are แปลว่า มี ทั้งสองมีความหมายเหมือนกันแต่มีวิธีการนำไปใช้ต่างกัน ดังนี้ There is เขียนแบบย่อว่า There’s แปลว่า มี ใช้กับคำนามนับได้ที่เป็นเอกพจน์ (Singular) และนามนับไม่ได้ [ There is + นามนับได้เอกพจน์/นามนับไม่ได้ ] There are เขียนแบบย่อว่า There’re แปลว่า มี ใช้กับคำนามนับได้ที่เป็นพหูพจน์ (Plural) เท่านั้น [ There are + นามนับได้พหูพจน์ ] เนื่องจาก is/are เป็น verb to be ซึ่งมีการผันไปตาม tense ต่างๆ กิริยาสามช่องสำหรับ is คือ→ […]

การใช้ This, That, These, Those

This, That / These, Those เป็นศัพท์ที่ใช้ในการบอกตำแหน่งใกล้-ไกลของสิ่งของต่างๆ แบ่งออกเป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มที่เป็นเอกพจน์ (Singular) กับกลุ่มที่เป็นพหูพจน์ (Plural) ดังนี้ กลุ่มที่เป็นเอกพจน์ (Singular) คือ This และ That  [this/that ⇒ เอกพจน์] This แปลว่า นี่ ใช้ในการพูดถึงสี่งที่เป็นเอกพจน์ที่อยู่ใกล้หรืออยู่ที่ตัวผู้พูด เช่น This is my younger sister, Jane.   นี่คือเจน น้องสาวของฉัน This cat is mine.   แมวตัวนี้เป็นของฉัน This guy isn’t very tall.   ผู้ชายคนนี้ไม่ค่อยสูงเท่าไหร่นัก Don’t […]

Possessive Forms [3-จบ] – Possessive Adjectives VS Possessive Pronouns

Possessive Adjectives VS Possessive Pronouns Possessive Adjectives คือคำคุณศัพท์ที่ใช้ในการแสดงความเป็นเจ้าของ ต้องใช้คู่คำนาม (ขยายคำนาม) เสมอ ไม่สามารถใช้อย่างโดดเดี่ยวได้ และต้องวางอยู่หน้าคำนามที่ต้องการแสดงความเป็นเจ้าของเสมอ ได้แก่ my (ของฉัน), your (ของคุณ→คนเดียว), her (ของเธอ), his (ของเขา), its (ของมัน), our (ของพวกเรา), your (ของพวกคุณ→หลายคน), their (ของพวกเขา) Possessive Adjectives + Nouns I love my family.   ฉันรักครอบครัวของฉัน Where is your house?   บ้านของคุณอยู่ที่ไหน? She lost her book at the school.   เธอลืมหนังสือของเธอไว้ที่โรงเรียน His […]

Possessive Forms [2] – Possessive Nouns

Possessive Nouns คือ คำนามที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นเจ้าของ สามารถทำได้ 2 วิธี ดังนี้ การใช้ ‘s (Apostrophe + s) คือ การนำ ‘s ไปใส่ท้ายคำนามที่ต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ ซึ่งวิธีการใส่‘s จะแตกต่างกันเล็กน้อยระหว่างคำนามที่เป็นเอกพจน์ (Singular) กับคำนามที่เป็นพหูพจน์ (Plural) ดังนี้ หากคำนามคำนั้นเป็นเอกพจน์ (Singular) เราสามารถใส่ ‘s หลังคำนามคำนั้นได้ทันที เช่น This cat’s fur is white.   ขนของแมวตัวนี้มีสีขาว The teacher’s house is very big.   บ้านของคุณครูมีขนาดใหญ่มากๆ That is Malee’s book.   นั่นคือหนังสือของมาลี หากชื่อของสิ่งที่ต้องการแสดงความเป็นเจ้าของลงท้่ายด้วย s เราสามารถใส่ ‘s ก็ได้ เช่น James’s  Charles’s […]

Possessive Forms [1] – Possessive Nouns, Possessive Adjectives, Possessive Pronouns

Possessive เป็นคำคุณศัพท์ (adjective) หมายถึง การอยู่ในครอบครอง, ซึ่งเป็นเจ้าของ Possessive Forms ก็คือ รูปของการแสดงความเป็นเจ้าของ ซึ่งแบ่งออกเป็นประเภทต่างๆได้ดังนี้ Possessive Nouns หรือ Possessive Forms of Nouns คือ การทำคำนามให้อยู่ในรูปของการแสดงความเป็นเจ้าของ ซึ่งสามารถทำได้ 2 วิธี ได้แก่ การใช้ Apostrophe + s (‘s) การใช้ of Possessive Adjectives คือ คำคุณศัพท์ที่ใช้ในการแสดงความเป็นเจ้าของ ต้องใช้คู่คำนาม (ขยายคำนาม) เสมอ ไม่สามารถใช้อย่างโดดเดี่ยวได้ ได้แก่ my (ของฉัน), your (ของคุณ→คนเดียว), her (ของเธอ), his (ของเขา), its (ของมัน), […]

บุรุษสรรพนาม (Personal Pronouns)

บุรุษสรรพนามหรือ Personal Pronouns คืออะไร? Personal Pronouns คือ สรรพนามที่ใช้แทนบุคคล แบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ สรรพนามบุรุษที่ 1 (The first person) คือ สรรพนามที่ใช้แทนผู้พูดหรือตัวเรา ได้แก่ I (ฉัน, ข้าพเจ้า), We (พวกเรา→หลายคน) สรรพนามบุรุษที่ 2 (The second person) คือ สรรพนามที่ใช้แทนคนที่ผู้พูดพูดด้วยหรือคนที่เราพูดด้วย ได้แก่ You (คุณ, พวกคุณ→หลายคน) สรรพนามบุรุษที่ 3 (The third person) คือ สรรพนามที่ใช้แทนคนที่ถูกพูดถึง เป็นบุคคลที่ 3 อาจจะอยู่ในบทสนทนาหรือไม่ก็ได้ ได้แก่ He (เขา→ผู้ชาย), She […]